அடியெடுத்த ஓராண்டின் பூர்த்தி
குழந்தைநிலாவுக்கு.
இனியவள் அவளுக்கு நான்தான் முதலில்
நிறைந்த நன்றி சொல்வேன்.
எத்தனை ஆறுதல் எனக்கு அவள்.
பெற்றெடுத்தவள் நானாய் ஆனாலும்
தந்தையாய் உயிர் கொடுத்த
என் பெற்றோருக்கு முதல் நன்றி.
உயிர் கொடுத்த கவிதைக் கடதாசிகளுக்கு
பக்குவம் சொல்லி வர்ணங்கள் கொண்டு
"வானம் வெளித்த பின்னும்" என்று
பாதை போட்டு வானிலே குழந்தைநிலாவை
உலவ விட்ட தீபசுதனுக்கும்
அரவிந் ஆறுமுகத்திற்கும்(Lee)
மனம் நிறைந்த நன்றி பல.
இன்னும் சொல்ல இணையத்து நண்பர்கள்
கைகொடுத்து ஊக்கம் தெளித்து
வளர்த்துவிட்ட
பெயர் சொல்லி என் அன்பை
நன்றியை மழுங்கவிடா
அத்தனை என் உள்ளங்களுக்கும்
நிறைந்த நன்றி.
உள்ளம் நெகிழ்ந்த நன்றி பல.
என்றும் அன்போடு ஹேமா.என் கவிதைகள்...தூவானச் சாரல் கோலமிட
நெஞ்சு நொந்து
கிழிந்த பக்கங்களின்
கீறல்கள் கவிதைகளாய்.
உண்டாக்கப் படாமல்
உள்ளம் கருக்கொண்டு
பிரசவிக்கும் எண்ணக் குழந்தை
கவிதைகளாய்.
கற்பனையாய் சும்மாவாய்
நினைத்து முனைந்து முக்காமல்
மனம் களைத்து
முளைவிட்டுப் பூத்தவையே
கவிதைகளாய்.
அழகு வசனம் எடுத்து
வார்த்தைகள் கோர்த்தெடுத்து
தொடுக்காமல்
நெஞ்சில் வலி எடுத்து
வலிந்து வலிக்கும் குருதித் தெறிப்பே
கவிதைகளாய்
கருச்சொந்தம் காததூரம் இருக்கையிலும்
அருவமாய் உருவமாய்
அருகிருந்து சந்தம் தருவது
கவிதைகளாய்.
இன்பம் துன்பம் எதுவோ
கோல்கொண்டு கீறும்
என் இதயத்தை
மயில் இறகால் மெல்ல வருடி
இதம் தருவதும் கவிதைகளாய்.
உணர்வோடு ஒன்றி
ஓரிரண்டு வார்த்தைகள் உள் நுழைந்து
ஓராயிரம் கதைகள் சொல்லி
திணறச் செய்வதும் கவிதைகளாய்.
ஐயோ என்று அரட்டிடாமல்
அழுது புரண்டு ஊர் கூட்டிடாமல்
மனதோடு விம்மியழுது
மனப்பாரம் குறைத்துவிட
கசிகின்ற இரத்தம் கொண்டு
கிறுக்குவதும் கவிதைகளாய்.
வாய் எதிர்த்துப் பேசிடாமல்
வாக்குவாதம் பண்ணிடாமல்
பேனாவின் மை கொண்டு
வையத்தை வியக்க வைப்பதும்
கவிதைகளாய்.
வாரம் ஒரு கவிதை கருவாக
காற்றில் கலக்கும்
கவிதை என்கிற பெயரில்.
உணர்வுக்குள் மை எடுத்து
சிதறிய ஊற்றே கவிதைகளாய்.
நொந்த மனம் நோ மறக்க
மருந்தானது கவிதைகளாய்.
"வானம் வெளித்த பின்னும்"
நானும் நாமமிட்டேன்.
என்றாலும்
ஈழம் விழிக்க வெளிக்க
வழிகள் இல்லை.
நீதியின் கோல் எடுத்து
எம் துயரம்
தீர்த்துவிடு தமிழ்த்தாயே.
தமிழின் தாயே நன்றியோடு நான்!!!
ஹேமா(சுவிஸ்)