ஒரு யுகத்தின் நிழல்...

யாரோ....
என் மூதாதையரின்
ஒரு முகமாய்
மனதில் நிழலொன்று
அப்பப்போ.

கடந்து மறைகையில்
இறக்கைகளால் தலைதடவி
தேவர்களின் சாயலில்.

தேவதைகளுக்கு மட்டும்தானா
இறக்கைகள்
என் நிழல் தேவனுக்கும்தான்.

கரைந்த காலங்களை
மனதில் ஊட்டி
கண்ணிலும் காதலிலும்
உருப்பெற்றுவிடுகிறது
நினைவூட்டலின்
அந்த நிழல்.

வனமொன்றில் தொலைத்ததை
ஒருவழிப்பாதையில்
கடக்கையில்
வயதும் கீழிறங்கி
தும்பி பிடிக்கிறது
மீண்டும்.

புரிபடாத மொழியில்
வாயசைக்கும் நிழல்
நிசப்தமாய் கலக்கிறது
வண்ண
வெளிச்சக்கீற்றுகளின் ஊடே
ஒருதுளிக் கண்ணீர்
வெளியேறிய இந்நாளில்
என்னோடு!!!

ஹேமா)சுவிஸ்)

	Tweet