மௌன மொழி...

சொல்லடி என்றேன்
என்ன என்றாள்.
மௌனம் உடை என்றேன்
ம்....என்றாள்.
ஏனடி கொல்கிறாய் என்றேன்
அதற்கும் சிரித்தாள்.

நிலவு பிடிக்குமா
உன் மடி படுத்தால்
தலை கோதுவாயா என்றேன்.
அதற்கும் மௌனித்து
அழத்தொடங்கினாள்.

பிறகு பேச்சு வராமல்
கவிதை சொல்லவா என்றேன்.
இறுக்கிய கை தளர்த்தி
தலை நிமிர்த்தி கண் பார்த்தாள்.
மௌனம் கலைக்கவா என்றேன்
தலையசைத்தாள்.

ஏதாவது...தர...வா
வார்த்தை தொடங்கிய என்னை
மிச்சம்
பேசவே விடாமல்
இதழோடு இதழ் அழுத்தி
மீண்டும் மௌனித்தாள்.

மௌனமே வெட்கி
மௌனிக்க !!!

ஹேமா(சுவிஸ்)