(சு)தந்திர தினம்...

வார்த்தைகளின் நா பிடுங்கப்பட்டு
வதைக்கப்படும் தேசமொன்றின்
(சு)தந்திர தினம்.
தமிழனின் நகம் பிடுங்கி
நக இடுக்கின் இரத்தம் எடுத்து
எழுதிய(சு)தந்திர தினம்.
எங்களைப் புதைத்த தெருக்களில்
(சு)தந்திர தினம்.
கல்லறை தேசத்து
(சு)தந்திர தினம்.

முன்னும் பின்னுமாய் பல் முளைத்த
மூதேவி ஒன்றின் கையில்
எம் தேசம்
சிதைக்கப்படுவதை
அறியாத பிரித்தானியா,
சுதந்திர பிரகடனம் செய்து கொடுத்த
இலங்கையின் சுதந்திர தினம்.
சிங்கள தேசம் ஒன்றின்
சுதந்திர தினம்.

கண் விழித்து, கை கால் உதைத்து
விழி கூசி, உடை விடுத்து
பால் இனம் பிரிக்கப்படாத பொழுதில்
பெற்றுக்கொண்ட பிசாசு,
சுதந்திரத்தை
தங்கள் குழந்தையாய்
செய்தது அறிமுகம்.
ஒத்தே போயிற்று உலகமும்.
பிசாசின் நகம் வளர்த்து
கூராக்க ஆயுதமும் கொடுத்து
இரத்த வர்ணம் பூசி
அழகும் பார்த்தது உலகு.

கண் பார்க்க உயிர் பறக்கும் எனதில்லை.
பேசித் தீர்க்கும் நா எனதில்லை.
எழுதிக் காட்டலாம் என்றால்
கை விரல்களும் எனதில்லை.
சுதந்திர தினம்
அங்கு...எப்படி...சுதந்திரம்!

இருத்தலின் எல்லை வரைந்து
இருத்திவிட்டு,
எழும்பினாலோ உன்கதி அதோகதி
அச்சுறுத்தலாய் அசுரக் குரல்.
வெற்று ஈரக்காற்று இழுத்துப் போயிற்று
சுதந்திரக் கதகதப்பை.
உரிமை நொருக்கி
யாரோ காயப்படுத்திக்கொண்டே.
திருப்பிக் கல் எறிந்தால்
வன்முறையாம்.
எலும்பு முறித்து
குருதி குடிக்கும் அது.

ஒரு நீளாத இரவில்
காத்திருக்கட்டும் அந்த மூதேவி.
சிவப்புச் சிறகு
நிச்சயம் உதிரும் ஒருநாள்.
கோபுரத்துப் பறவையின்
வளைந்த அலகு முறிந்து போகும்.
அன்றைய செய்தித் தாள்களில்
வரும் ஒரு நல்ல செய்தி.
என் தேசத்தின் சுதந்திர தினம்!!!

ஹேமா(சுவிஸ்)